Twee keer feest in 24 uur. Dat klinkt als een goed weekend. Na de bruiloft van trainer Geert Tichelaar op vrijdagavond waar de hele ploeg aanwezig was, moest het afgelopen zaterdag in Kampen aan de bak. Zonder Geert, want hij mocht zijn roes uitslapen. Hans Martens nam de leiding over. Met een goed humeur, maar met veel kleine oogjes, werd er om 14.30 uur afgetrapt bij vv Kampen.

Op de laatste zomerse zaterdag was het Kampen dat sterk aan de wedstrijd begon. In de eerste tien minuten was het de rappe rechtsbuiten die twee keer oog in oog met keeper Bram Zandman stond. Gelukkig voor Lemele had hij het vizier twee keer niet op scherp en vlogen zijn beide pogingen naast.

Of het de biertjes waren, het stroperige veld of de warmte; Lemele begon slecht aan de wedstrijd. Het was niet fel, de bal ging moeilijk van voet tot voet en duels werden niet gewonnen. Toch had Tim Schotman in de 33^e minuut de openingstreffer op de schoen. Na een vrije trap van Jelmer Kleinjan poeierde hij de bal hoog over het doel.

Lemele kreeg meer het initiatief en dat leidde in de 41^e minuut tot een tweede grote kans. Met z’n drieën stormden de blauwwitten richting het vijandelijke doel, maar de voorzet van Yoran Bakhuis werd knap geblokt door de verdediger. Hierdoor bleef de brilstand op het ontbrekende scorebord staan, terwijl beide ploegen de kleedkamers opzochten.

Het moest beter, dat was één ding dat duidelijk was. De alcohol was er inmiddels uitgezweet, dus vol goede moed en met nieuwe krachten begon Lemele aan de tweede helft. Deze was net tien minuten oud toen Tim Schotman de 1-0 binnen schoot. Na een voorzet van Thijs Pouw kon Tim door een inschattingsfout van de keeper de bal rustig in het lege doel tikken. Een verdiende voorsprong, gezien het spelbeeld in de tweede helft.

In de 63^e minuut leek Kampen op een 1-1 te komen. Het was Bram Zandman die de bal echter op een sierlijke manier uit het doel wist te ronselen, waardoor erger leed voorkomen werd. En het was een belangrijke redding, want niet veel later kwam Lemele op een 0-2 voorsprong. Na een afgeslagen bal bracht Yoran de bal in het zestienmetergebied opnieuw voor. Job Willems stond helemaal vrij in de vijf meter en knikte de bal overtuigend in. Met nog een dikke twintig minuten te gaan moest deze voorsprong voldoende zijn.

Opnieuw was Job met de kop gevaarlijk, en ook de ingevallen Yur Hekman knikte een voorzet net naast het doel. Terwijl de tijd langzaam naar de 90 minuten kroop, was het Kampen dat alles op alles zette. Omdat Thijs Pouw in de laatste tien minuten ook nog uitviel met een blessure (en alle wissels al in het veld stonden), stond de druk er goed op. Elf razende Kampenaren tegen 10 Lemelenaren.

Het was tegenhouden, wegkoppen en opruimen. Mooi voetbal was niet meer het doel; de drie punten moesten kostte was het kost meegenomen worden naar Lemele. Toen Kampen in de laatste vijf minuten nog de aansluitingstreffer vond, werd het nog verdomd spannend ook. Maar verder dan de 1-2 kwam de plaatselijke VV niet meer. Dus na 90 minuten en de blessuretijd floot de jonge scheidsrechter voor het einde van de wedstrijd. Goed was het allerminst, maar na zo’n avond is dat even niet belangrijk. De eerste driepunter van de competitie is een feit. En daar gaat het allemaal om.

Aankomende zaterdag speelt Lemele de eerste thuiswedstrijd van het seizoen. Tegenstander is nieuwkomer EZC ’84 uit Epe. Om 14:45 uur wordt er afgetrapt op Sportpark ’t Zandeinde. Tot dan!