Het was zaterdag 4 oktober. De herfst deed zijn intrede. De zon wisselde zich af met wind, regen en in de verte een klap onweer. Alle weersomstandigheden kwamen langs, een onstuimige middag zou volgen. Toch stonden er weer tientallen supporters langs de lijn om het plaatselijke blauwwit aan te moedigen voor drie punten. De trouwe schare, kenmerkend voor Lemele.

Lemele trad om 14:45 uur aan op eigen veld tegen VV Kampen. Een tegenstander waar vorig jaar twee keer van gewonnen werd. Maar dat is natuurlijk geen garantie dat het een eenvoudige wedstrijd zou worden. En dat bleek…

Na de aftrap pakte de ploeg van Geert Tichelaar meteen het initiatief. Kampen liep achteruit en liet Lemele komen. Werd het gevaarlijk? Dan grepen ze met man en macht in. In de 7e minuut was het Jelmer Kleinjan met de eerste mogelijkheid. Na een aanval over rechts was de voorzet van Yoran Bakhuis net te lastig, waardoor Jelmer zijn voet niet fijn achter de bal kon krijgen en de bal naast schoot.

Acht minuten later moest de thuisploeg op 1-0 komen. Nadat Kampen de bal slecht uitverdedigde, kreeg Jelmer de bal in de voeten. De keeper kwam uit, Yoran liep mee en Jelmer tikte de bal opzij. Het was Yoran die de bal voor een doel met alleen een verdediger in kon schieten. Maar de verdediger positioneerde zich perfect en Yoran schoot recht op de verdediger af… Het was wachten op het eerste doelpunt.

Toch was het de uitploeg die zo maar op voorsprong had kunnen komen. Vlak na de kans van Yoran kwamen ze twee keer voor het doel van Ruan Weelink. Waar Ruan de eerste poging nog stijlvol redde, werd het in de daaropvolgende corner nogmaals gevaarlijk. De aanvaller maaide echter vol over de bal heen.

Lemele was wakker geschud. Na een goede bal van Damien Dijk was het Yoran die de bal vanaf de achterlijn voorgaf. Uiteindelijk kwam de bal bij Bram Kok, die op de rand van de zestien z’n mannetje uitkapte en hard raak schoot in de korte hoek. Een mooie goal en verdiende voorsprong: 1-0!

De blauwwitten bleven het initiatief houden en konden in de 40e minuut zelfs op 2-0 komen. Na een prima pass van Thijs Pouw kon Yoran van dichtbij de bal in het doel koppen. Zijn poging vloog helaas langs de verkeerde kant van de paal. Hierdoor ging de thuisploeg met een 1-0 voorsprong aan de thee.

Na een redelijke eerste helft pakte Lemele ook in de tweede helft meteen weer het initiatief. Maar waar het in het eerste bedrijf nog voetballend tot verschillende mogelijkheden kwam, was daar in de tweede helft geen sprake van. Er werden in de eerste twintig minuten na rust vrijwel geen kansen gecreëerd. De beleving was weg en de blauwwitten lieten VV Kampen steeds meer in de wedstrijd komen.

En wat we al aan zagen komen, gebeurde. In de 74e minuut was het een vlotlopende aanval van de bezoekers die leidde tot de 1-1. Een lage schuiver van buiten de zestien kon uiteindelijk niet gepakt worden door Ruan. 1-1, met nog een kwartier te spelen.

Waar we hoopten op een antwoord van de thuisploeg, was het juist de uitploeg die de meest gretige indruk maakte om er met de volle buit vandoor te gaan. In de allerlaatste minuut werd de druk en energie van de uitploeg beloond. Het was een cornerbal die uiteindelijk van rand zestien onhoudbaar in het doel geschoten werd. 1-2, en onverdiend konden we het niet eens noemen.

De resterende minuten die volgden probeerde Lemele het nog wel, maar werd het niet meer gevaarlijk. Niet veel later floot de scheidsrechter voor het eindsignaal. Kampen kon zijn eerste drie punten van dit seizoen bijschrijven.

Gemor langs de zijlijn, gevloek in de kleedkamer. De tweede wedstrijd op rij die Lemele met een minimaal verschil verliest. Maar vooral de inzet, beleving en passie waar Lemele altijd bekend om staat, mist al twee wedstrijden. En dat doet misschien nog wel het meeste pijn. Hopelijk wordt de knop omgezet. Want de volgende wedstrijd wacht alweer: nieuwkomer Reaal Dronten uit.

Aankomende zaterdag 11 oktober speelt Lemele de uitwedstrijd bij sv Reaal Dronten. Om 14:30 uur wordt afgetrapt op Sportpark De Munten. Hopelijk zien we jullie daar weer!