De zon straalde uitbundig op deze laatste zaterdag van mei. Alsof ze wist dat er iets groots op het spel stond. Lemele stond voor de tweede keer in twee jaar in een promotieduel. Een buitenkans om eindelijk die stap omhoog te zetten.
De tegenstander dit keer? VEVO uit het Gelderse Veessen. Een ploeg waar weinig over bekend was, behalve dat ze als tiende waren geëindigd in de 4e Klasse. Fysiek sterk, veel lange ballen. Kick and rush in Gelderland dus. Dat was zo’n beetje alles wat we wisten. Maar één ding stond vast: Lemele was gebrand om het dit keer wél te laten slagen.
De voorbereiding was serieus. Met een spelersbus, een bus vol supporters en een stoet aan auto’s trok Lemele naar het kleine Gelderse dorp. Het sportpark was bij aankomst al sfeervol gevuld. Warme temperaturen, een strakke kunstgrasmat en rondom het veld honderden toeschouwers. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een mooie voetbalmiddag.
Om 14:30 uur klonk het eerste fluitsignaal, nadat de blauwe rook van de fanatieke aanhang was opgetrokken. Beide ploegen begonnen voorzichtig. De spanning was tastbaar en risicoloos spel leek in de beginfase de norm.
Toch kwam Lemele na een kwartier met het eerste echte wapenfeit. Een aanval over rechts eindigde bij Jelmer Kleinjan, maar zijn schot deed de keeper nog niet echt testen. Daarna nam VEVO het initiatief over. Tweemaal moest Ruan Weelink zijn klasse tonen. Eerst bij een corner, later bij een verdekt schot. En beide keren hield hij zijn ploeg knap op de been.
De eerste helft kabbelde verder voort. Veel strijd, weinig kansen. Lemele oogde afwachtend en vond moeilijk de vrije man in de laatste fase. Misschien lag het aan de hitte, misschien aan de zenuwen, maar het vuur ontbrak. Op papier was het gelijkwaardig, maar het gevoel bekroop je dat er toch wel meer in zou kunnen zitten. En dat was ook precies de boodschap in de rust.
Na rust kwam Lemele wat frisser uit de kleedkamer. De bal ging iets makkelijker rond, het spel werd iets avontuurlijker. Maar waar kansen moesten komen, bleef het bij pogingen zonder scherpte. VEVO daarentegen zette steeds meer aan, wat zo af en toe resulteerde in gevaarlijke uitbraken. Gelukkig stond daar steeds weer Ruan, die met fraaie reddingen zijn ploeg op de been hield.
In de 75e minuut leek Lemele nog even aan te zetten. Door goed doorzetten van Yoran kreeg Jelmer een kansje, maar zijn subtiele lob eindigde boven het doel. Kort daarna volgde een gevaarlijk moment vanuit een vrije trap voor VEVO: hard ingekopt, maar net over. En dan... de 87e minuut.
JR kwam in de zestien in duel met een VEVO-aanvaller. De thuisploeg schreeuwde om een penalty, maar de arbiter liet zich niet foppen en wees resoluut naar de hoekvlag. Opluchting. Maar uit die corner gebeurde het alsnog. Een licht duwtje in de rug van Yoran zorgde ervoor dat zijn handen de lucht ingingen… Precies op het moment dat de bal tegen hem aan kwam. Penalty. Een mokerslag, letterlijk uit het niets.
De spanning spatte ervan af toen de nummer 8 van VEVO tegenover Ruan ging staan. Kon onze sluitpost zich opnieuw onderscheiden? Dit keer niet. De bal werd onberispelijk in de linkerhoek geschoten: 1-0 in de 88e minuut. Het sportpark ontplofte.
Alles ging op de aanval. Wissels, lange ballen, opportunisme, maar VEVO hield stand. Even later klonk het eindsignaal. Terneergeslagen vielen de jongens op de grond. Weer was het niet gelukt. Weer strandt Lemele in de nacompetitie. De droom blijft, voorlopig, onbereikbaar.
Was het verdiend? Misschien niet. Want eerlijk is eerlijk: Lemele kon deze middag niet overtuigen. De wil was er, de inzet ook, maar het kwam er deze middag gewoon niet uit. Te weinig stootkracht, te weinig momenten van echte dreiging.
Volgend seizoen dus opnieuw in de 5e Klasse. Voor het derde jaar op rij. Maar als het spreekwoord klopt, dan komt het goed: driemaal is scheepsrecht.
Tot slot willen we iedereen die ons het afgelopen seizoen gesteund heeft ontzettend bedanken. Thuis, uit, regen of zon, jullie waren er. En dat is niet onopgemerkt gebleven. Tegenstanders zijn telkens weer verrast door het blauw-witte legioen langs de lijn. Waar een kleine club groot in kan zijn.
Lemele 1 zal gaan genieten van een verdiende zomerstop. Volgend seizoen gaan we vol frisse energie met een vernieuwde selectie van start. Hopelijk zien we jullie dan allemaal weer. Tot volgend seizoen!
Jordin Holsappel